Το στενό

Το πέρναγες χρόνια πολλά ,

το ίδιο το στενό,

ισα που χώραγες

να το διαβείς,

με τα μπαλκόνια

να χάσκουν από πάνω.

Εφυγες ,

 σε δρόμους πλανήθηκες

μεγάλους ,

χωρίς στο νού σου

νάχεις πλέον το στενό.

Μόνο του έμεινε εκεί,

Να περιμένει,

Θλιμμένο

 το δικό σου γυρισμό.

Γέρικο πλέον ,

 πιό μικρό σου φάνηκε,

Σαν γύρισες,

 χωρίς αλλη φορά ,

να το μπορέσεις να διαβείς.

Με μια ματιά μονάχα

Μελαγχολική,

Αγάπη και χαμόγελο

έστειλες πρός τα εκεί.