Δύσκολες μέρες..

Είναι κάτι μέρες πιο δύσκολες απ΄τις άλλες

Απ το πρωί είσαι στραβωμένη/νος…

Δεν ευχαριστιέσαι ουτε τον καφέ τον πρωινό,ουτε το ξεκίνημα

Σου φταίνε τα πάντα ακόμη και η ζωή η ίδια…

Κάνεις σκέψεις  για ματαιωμένα σχέδια ,για αποτυχίες,για ατέλειες ,για ανεπάρκειες …

Ξεκινάς ηδη τη μέρα σου φορτωμένος  και βαρύς.

Ωσπου χωρίς να το καταλάβεις ξαφνικά παραπατάς και  βρίσκεσαι στο υγρό οδόστρωμα  με σπασμένο /σακατεμένο πόδι ,  να σφαδάζεις απ΄τον πόνο και να παρακαλάς περαστικούς και ξένους να σε βοηθήσουν ,να καλέσουν ασθενοφόρο και τους δικούς σου.

Ακολουθείς τον γολγοθά σου κανονικά , με μία φάση που λέγεται ανάταξη ,δηλαδή βάζουν το σακατεμένο πόδι στη σωστή θέση και εσύ απλά λιποθυμάς απ΄τον πόνο ,αφού η κραυγή σου έχει  ακουστεί  μίλια μακριά.

Κάθεσαι μετά από μήνες και το βλέπεις ολο αυτό  που πέρασες και λες τι πρέπει να αλλάξω για να μην ξαναστραβώσω τόσο στην ζωή μου που να καταλήξω με σακατεμένο πόδι?

Θα το βρείς? το ψάχνεις?

Μόνο μια σκέψη κάνω οτι μάλλον δεν υπάρχει αγάπη .

Και οταν λέω αγάπη δεν εννοώ βέβαια το χριστιανικό αγάπα τον πλησίον σου.

Οχι οχι εννοω αγάπα τον εαυτό σου. Δεν αγαπάμε τον εαυτό μας  πραγματικά και αληθινά. Αλλο ναρκισσισμός , εγωισμός και ατομισμός  και αλλο  αληθινή   αγάπη του εαυτού.

Ο παρτάκιας δεν είναι αυτός που αγαπάει τον εαυτό του , είναι αυτός που ρίχνει τους αλλους για να καλοπερνάει.

Ομως εγώ οταν εννοώ αγάπη του εαυτού εννοώ  ισορροπία αξιών και ατομικών απολαυών. Δύσκολο. Ναι πολύ δύσκολο. Αλλα είναι πολύ ωραία ισορροπία. Σε εξελίσσει και σε μαθαίνει πράγματα πολλά. Σε μαθαίνει για τα όριά σου ,για τις αλήθειες σου και για τα ψέμματά σου.

Οταν δε μάθεις τα ψέμματά σου έχεις απελευθερωθεί από  μεγάλα πρωινά στραβώματα που μπορεί να σε  οδηγήσουν  και σε αλλα …σακατέματα.

ΜΝ