η χοντρή κυρία

φωτο από ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΘΗΣΑΥΡΟΣ

Ημουν  πολύ νέα δικηγόρος  και είχα την περιέργεια να γνωρίσω  ολες τις ……πτυχές του επαγγέλματος.

Οταν έπεσε το τηλεφώνημα από την γνωστή για αυτόφωρο  ,είπα αμέσως ναί.

Θυμάμαι 
δεν είχα να αφήσω κάπου τον μεγάλο [σήμερα] γιό μου  ,ηλικίας τότε 5 χρόνων.

Τον πήρα μαζί του μου στο  ΑΤ   Ηλιούπολης  .

Η υπόθεση . ενδοοικογενειακή βία , με θύμα μία ……τεραστίων διαστάσεων  δίμετρη κυρία και  θύτη ένα …..σαμιαμίδι σύζυγο, τον οποίο είχαν συλλάβει και κρατούσαν πίσω από τα σίδερα.

Μπαινόβγαινα με το παιδί από το χέρι και προσπαθούσα να βρώ άκρη .να δώ αν υπήρχε περίπτωση να τους συμφιλιώσω και να πάνε σπίτι τους να κοιτάξουν τα τέσσερα ανήλικα που είχαν.

Που ομως ,ουτε λόγος για συμφιλίωση.

Η κυρία σπαρτάραγε από τις φωνές και το κλάμα ,τον φοβάμαι θα με σκοτώσει  ηταν η επωδός της. 

 Το σαμιαμίδι πίσω από τα κάγκελα του κρατητηρίου , μόλις την έβλεπε  αγρίευε και της έκανε  απειλητικό σήμα  “θα σε σκοτώσω”  

Τότε γινόταν χαμός η τεραστίων διαστάσεων κυρία έπεφτε στο πάτωμα και σφάδαζε ,δεν τον βλέπετε θα με σκοτώσει, φοβάμαι κλπ

Είδαμε και αποείδαμε με τον αξιωματικό και είπαμε ας πάει για ακροατήριο, αφού δεν πετύχαμε  να τους ηρεμήσουμε και να γίνει ανάκληση της μήνυσης [τότε επιτρεπόταν ,1984 περίπου].

Φεύγοντας  κρατούσα το χεράκι το παιδιού μου και προσπαθούσα να του απαλύνω λίγο τα άγρια πράγματα που είχε δεί ,νοιώθοντας και μεγάλες ενοχές που τον είχα μαζί μου.

Τότε εκείνο με απορία γύρισε και με ρώτησε  “ τόσο  τεράστια  αυτή  η κυρία μαμά γιατί φοβόταν αυτόν τον νάνο?”

Η ερώτηση του παιδιού μου ηταν και η απάντηση που έδωσα αργότερα –πολλά χρόνια μετά- στο τί είναι φόβος. 

Δεν  φοβόμαστε  αυτό που βλέπουμε αλλα αυτό που νομίζουμε ότι βλέπουμε.

Νάναι καλά , οπου και νάναι η χοντρή δίμετρη κυρία .

ΜΑΡΙΑ ΝΤΟΥΜΑ